Sterowana regeneracja kości – augmentacja kości
Sterowana regeneracja kości to zabieg dzięki, któremu możemy uratować rozchwiane zęby własne, zbudować nową kość lub zregenerować kość własną tam gdzie jest to konieczne by założyć implant lub też zabezpieczyć implant wszczepiony wcześniej.
Proces utraty tkanki kostnej może być następstwem:
-
usunięcia zębów: z biegiem czasu następuje proces stopniowego zaniku wyrostka kostnego zarówno żuchwy, jak i szczęki (optymalny okres na wszczepienie implantu to 3-6 miesięcy po ekstrakcji zęba),
-
utraty zęba w wyniku urazu mechanicznego,
-
skomplikowanych i traumatycznych ekstrakcji, kiedy dochodzi do znacznego uszkodzenia tkanek otaczających ząb,
-
wad zgryzu,
-
utraty zęba na skutek paradontozy,
-
długoczasowego użytkowania osiadających protez częściowych i całkowitych: nacisk protezy przez dziąsło na kość powoduje jej zanik.
Głównym czynnikiem zmuszającym lekarza do zastosowania techniki sterowanej regeneracji tkanek kości jest uniemożliwiająca implantację zbyt mała ilość i/lub jakość kości własnej pacjenta. Statystycznie dotyczy to około 40% przypadków zakwalifikowanych do leczenia implantologicznego.
W zależności od stopnia zaawansowania zaniku kostnego augmentacja może być przeprowadzana przed wprowadzeniem implantów lub w trakcie zabiegu implantacji.
Augmentacja jednoczasowa
Jednoczesne przeprowadzenie zabiegów implantacji i augmentacji można rozważać w przypadku stosunkowo niewielkich ubytków kości. Do nadbudowy wykorzystuje się zwykle sztuczne materiały kościozastępcze, które ulegają przemianie w tkankę kostną w ciągu 6-12 miesięcy. Zastosowanie takiego materiału oznacza brak konieczności pobierania własnej tkanki kostnej, dzięki czemu nie ma potrzeby przeprowadzania dodatkowego zabiegu w innej okolicy. Po wprowadzeniu implantów umieszcza się materiał kościozastępczy wraz z membraną w odpowiednich miejscach. Tym samym proces osteointegracji implantów oraz tworzenia nowej tkanki kostnej przebiega równolegle.
Augmentacja poprzedzająca
Jeśli zanik kostny był znaczny, nadbudowa kości wykonywana jest na kilka miesięcy przed implantacją, którą przeprowadza się dopiero, gdy kość jest już pełnowartościowa i w odpowiedniej ilości. W tej sytuacji wykorzystuje się własną kość pacjenta w postaci wiórów kostnych (przy małych defektach kostnych) lub bloczków kostnych (przy rozległych defektach kostnych). Przeszczepy autogenne pobierane są najczęściej z następujących obszarów jamy ustnej:
-
okolicy brody,
-
okolicy zatrzonowcowej żuchwy,
-
kąta żuchwy,
-
guza szczęki.
W niektórych przypadkach zachodzi konieczność pobrania przeszczepów kostnych z talerza kości biodrowej (w warunkach szpitalnych). Po zastosowaniu wcześniejszej augmentacji wszczepienie implantu możliwe jest najwcześniej po upływie sześciu miesięcy. Wcześniej musi dojść do zrośnięcia się nadbudowy z kością szczęki lub żuchwy.
Do niedawna implanty umieszczano w kościach szczęk tylko w miejscach, w których istniały odpowiednie ku temu warunki. To niestety znacznie ograniczało wskazania do ich stosowania. Obecnie dzięki technikom sterowanej regeneracji kości coraz częściej planuje się umieszczenie tytanowych wszczepów tam, gdzie są one najbardziej potrzebne i pożądane z protetycznego punktu widzenia.
W przychodni ZGRYZ w Łodzi, zajmujemy się kompleksowym leczeniem dolegliwości stomatologicznych. Leczenie implantologiczne w przychodni ZGRYZ niejednokrotnie poprzedzone jest przeprowadzaniem zabiegu sterowanej regeneracji kości w celu prawidłowego osadzenia implantu w kości.